Zachęcamy do konaktu z adwokatem od spraw rozwodowy z Opola.

Szanowni Państwo bardzo wielu naszych klientów  zastanowią się i zadaje pytanie na temat podziału majątku po rozwodzie. Często klienci są w mylnym przekonaniu, iż podział majątku wspólnego następuje w tym samym procesie sądowym, co postępowanie rozwodowe. Na tą kwestię można odpowiedzieć zarówno w sposób pozytywny jak i negatywny. 

Faktycznie, istnieje możliwość działu majątku już w postępowaniu rozwodowy. Sąd w trakcie sprawy rozwodowej podzieli majątek, jeżeli jeden z małżonków złoży taki wniosek, jednak takie orzeczenie nie jest obowiązkowym elementem wyroku rozwodowego.  Wydanie natomiast jakiegokolwiek rozstrzygnięcia przez sąd rozwody jest warunkowe obligatoryjnie od jednej kwestii. Mianowicie podział nastąpi jedynie na zgodny wniosek stron, podczas gdy rozwiązanie zaproponowane przez współmałżonków nie budzi wątpliwości sądu. Mówiąc prościej, Sąd podzieli nasz majątek w postępowaniu rozwodowy jedynie wówczas gdy  dojdziemy do porozumienia i wspólnie ustalimy skład tego majątku, jego wartość oraz zgody sposób jego podziału np. połączonego z określonymi wspólnie spłatami. 

W wypadku natomiast porozumienia co do działu, ale już po orzeczonym rozwodzie istnieję inna możliwość sprawnego podziału majątku tj. zawarcia umowy podziału majątku przed notariuszem lub w zwykłej formie pisemnej.  W wypadku, gdy w skład majątku wspólnego wchodzi nieruchomość - obligatoryjnym będzie wizyta u notariusza, albowiem tylko w ten sposób będzie istniała możliwość skutecznego przeniesienia prawa własności. 

W wypadku natomiast gdy nie istnieje pomiędzy nami porozumienie w zakresie podziału majątku lub gdy podział majątku jest połączony z działem spadku na przykład z uwagi na śmierć jednego z małżonków pozostanie nam jedynie droga postępowania sądowego i tzw. sądowy podział majatku wspólnego po rozwodzie. W przypadku rozwodu małżonkowie dzielą majątek wspólny na pół, chyba że zdecydują się na inny podział, będzie to jednak uzasadnione tzw. nierównymi udziałami tylko i w wypadku tzw. "ważnych powodów" . Do tej przesłanki zaliczać się będzie przede wszystkim całkowite nieprzyczynianie się przez jedno z małżonków do pomnażania majątku ale i jednocześnie jego trwonienie np. poprzez hazard, alkoholizm czy nawet uzależnienie od zakupów. 

Warto również w tym wpisie zaznaczyć, że niektóre dobra, takie jak spadki czy darowizny nabyte wyłącznie przez jednego z małżonków, nie podlegają podziałowi. Wynika to przede wszystkim z uregulowania art. 33 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z którego można wysunąć wniosek i majątek nabyty na drodze dziedziczenia lub darowizny wchodzi automatycznie do majątku osobistego każdego z współmałżonków i wówczas takie składniki nie będą podlegały podziałowi

Warto natomiast pamiętać, że granice między majątkiem odrębnym a majątkiem wspólnym mogą być czasami niejednorodne i będą wymagały szczegółowej analizy przez Sąd w indywidualnych przypadkach w oparciu o zgromadzony materiał. Często bardzo ciężko już na samym początku ocenić, czy dany składnik będzie majątkiem wspólnym czy też odrębny.  Decyzja sądu będzie natomiast wówczas uzależniona od naszych wniosków dowodowych oraz inicjatywny.  Warto jednak wspomnieć, iż sprawie w której istnieje kwestia majątku osobistego, nic nie stoi na przeszkodzie do rozliczenia w ramach takiego postępowania wszelkich nakładów jakie poczyniliśmy np. z majątku osobistego na majątek wspólny, jak i również dokonania rozrachunku nakładów z majątku osobistego na majątek osobisty jednego z współmałżonków. 

Jak natomiast przygotować się w pierwszej kolejności do podziału majątku. Oto kilka praktycznych porad na sam początek:

• odpowiednie przygotowanie się zanim opuścimy dom tj. sporządzenie zdjęć, filmów, zgromadzenie rachunków, aktów notarialnych czy też innej dokumentacji bankowej lub budowlanej potwierdzającej wykonane remonty.

• zabezpieczenie stanu faktycznego majątku poprzez dokumentację fotograficzną czy protokół sporządzony przez komornika.

Pierwszym krokiem jaki będziemy zmuszeni do podjęcia po powzięciu decyzji o rozwodzie będzie niewątpliwie omówienie szeroko kwestii związanych z sporządzeniem pozwu o rozwód. W jaki bowiem sposób sporządzić takie pismo procesowe i czym kierować się w konstruowaniu pozwu rozwodowego? 

Przede wszystkim formułując pozew rozwodowy powinniśmy zastanowić się nad kwestią czy w naszym interesie będzie występowanie z pozew o orzeczenie winy czy też bez orzeczenia winy, co zdecydowanie upraszcza i przyśpiesza cały proces rozwodowy.  Podjęcie decyzji o rozwodzie nie zawsze jest łatwe albowiem zawsze w tym wypadku w grę wchodzą uczucia i chociażby dlatego warto to dokładnie przemyśleć oraz przeanalizować naszą sytuację z doświadczonym adwokatem od spraw rozwodowych . Sytuacje między małżonkami potrafią być naprawdę zróżnicowane. Warto się zastanowić nad sytuacją, i zanim złożysz wniosek o rozwód, ostudź swoje emocje. W wypadku gdy jesteśmy w stanie udowodnić winę drugiego z współmałżonków należy jeszcze zastanowić się jakie pozytywne skutki może przynieść nam takie orzeczenie . Poza osobistą satysfakcją dugą istotną kwestią pozytywną wynikającą z orzeczenia winy drugiej strony jest możliwość domagania się  alimentów wyrównujących stopę życiową. Możliwość ich domagania wystąpi przede wszystkim w wypadku znacznej dysproporcji pomiędzy zarobkami współmałżonków, a ich celem jest zrekompensowanie niewinnej stronie utrzymania poziomu życia na takiej stopie jakiej dalej pozostawałaby gdyby małżeństwo nie uległo rozpadowi.  

Rozwód zaczyna się od sporządzenia i wniesienia pozwu o rozwód. Pozew musi być na piśmie, oraz zawierać informacje, na podstawie których sąd będzie mógł orzec całkowity i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.  W tym wypadku należy przede wszystkim wskazać datę rozpadu pożycia małżeńskiego jego przyczyny, wskazać czy z małżeństwa pochodzą małoletnie dzieci oraz określić poziom dochodzony alimentów  a także wskazać  propozycję regulacji kontaktów oraz władzy rodzicielskiej. Pozew o rozwód należy złożyć w dwóch egzemplarzach i dołączyć do niego odpis aktu małżeństwa, skrócone odpisy aktów urodzenia niepełnoletnich dzieci - a to wszystko oryginałach a także  dowód uiszczenia opłaty sądowej w kwocie 600 zł. W pozwie należy dokładnie sprecyzować żądanie powoda, albowiem to będzie determinowało dalsze postępowanie sądu. Co istotne w pozwie rozwodowym warto złożyć wniosek o zabezpieczenie alimentów na małoletnie dzieci lub też zabezpieczyć kwestię kontaktów z małoletnimi dziećmi storn. W takim wypadku orzeczenie wydane w trybie zabezpieczenia będzie obowiązywało aż do czasu prawomocnego wydania wyroku w sprawie. 

Najistotniejsze jest jednak złożenie wraz z pozwem rozwodowym wszelkich dowodów wykazujących przede wszystkim winę w rozpadzie pożycia małżeńskiego oraz wszelkich dowodów wykazujących uzasadnione koszty utrzymania małoletnich dzieci jak i również możliwości zarobkowych pozwanego lub pozwanej osoby. Prawidłowe i przemyślane przygotowanie pozwu rozwodowego to jeden z najważniejszych kroków w całej sprawie, która będzie się toczyć.  

Co zatem może stanowić dowód w sprawie rozwodowej? Przede wszystkim tego typu postępowania opierają się o zeznania świadków, dowody z dokumentów w postaci korespondencji tekstowej lub sms. Ponadto w ramach takich dowodów posługujemy się wielokrotnie zdjęciami lub bilingami rozwód. Do powszedniego użytku coraz częściej stosowane są natomiast  obserwacje detektywistyczne a nawet nagrania czy podsłuchy.  Pamiętajmy, iż w postępowaniach o rozwód to właśnie odpowiednia inicjatywa dowodowa może zdecydować o naszej wygranej lub przegranej. W takim wypadku już na etapie formułowania pozwu rozwodowego należy skupić się przede wszystkim na odpowiednim zgromadzeniu dowodów. Dokumentacja zdjęciowa lub nagrania wideo i nagrania rozmów jak i również billingi rozmów telefonicznych, wydruki utrwalające wysyłane i otrzymywane wiadomości na komunikatorach online tylu Whattup /Messenger,  jako dowód w sprawie rozwodowej są dopuszczane przez sąd – i mogą potwierdzić rozpad pożycia oraz winę małżonka za powstanie takiego stanu rzeczy. 

W wypadku zatem podjęcia decyzji o konieczności sformułowania pozwu rozwodowego zachęcamy do skorzystania z pomocy prawnika rozwodowego, który dzięki swojemu doświadczeniu przygotuje w sposób profesjonalny nasze postępowanie rozwodowe.  Powinniśmy zatem wykazać, że koszty utrzymania dziecka zwiększyły się lub że sytuacja finansowa rodzica zobowiązanego do płacenia alimentów polepszyła się na tyle, że może płacić więcej. 

W momencie gdy dojdzie do rozpadu małżeństwa lub też nieformalnego związku konkubenckiego, wspólne małoletnie dzieci muszą mieć gwarancję funkcjonowania na podobnym poziomie, jak przed rozwodem. 

Zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym k.r.o - to rodzice są obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać, Zakres ten jest jednak zależny od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego - w tym wypadku małoletniego dziecka oraz przede wszystkim od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, przy czym majątkowe możliwości zobowiązanego nie oznaczają tylko i wyłącznie otrzymywanego w chwili orzekania o alimentach jego wynagrodzenia - i tak np. Sąd nie oceni faktycznie uzyskiwanego wynagrodzenia za pracę, ale dochody jakie jesteśmy w stanie uzyskać zgodnie z naszymi kwalifikacjami oraz wykształceniem czy też doświadczeniem zawodowym. I tak na przykład  jeśli pozwany - mąż nie pracuje – ale jest w pełni zdolny do pracy i może pracować, bądź też pracuje, ale wykazuje oficjalnie zarobki znacząco poniżej jego kwalifikacji zgodnie z powszechną wiedzą, to  sąd ustala potencjalne możliwości zarobkowe pozwanego. Oznacza to, że sąd określa ile pozwany mógłby zarobić, gdyby wykorzystywał w pełni swoje możliwość zarobkowe. Nie będą zatem wówczas większego znaczenia miały nasze umowy o pracę, zeznania roczne pit czy inne dokumenty, które w sposób niewiarygodny mają wykazywać nasze zarobki. 

Czym natomiast będą owe usprawiedliwione potrzeby małoletniego? Zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka jest uzależniony przede wszystkim od jego wieku, jego stopnia rozwoju i stanu zdrowia. Oczywistym zatem jest, iż w wypadku coraz starszego dziecka, które posiada więcej zajęć, koszty jego utrzymania będą coraz wyższe. Podobnie potrzeby dziecka przewlekle chorego także bedą wyższe od dziecka w pełni zdrowego.  Jednak zawsze do podstawowych kosztów utrzymania dziecka zalicza się koszty: wyżywienia, odzieży, leczenia i wydatki edukacyjne. W orzecznictwie przyjmuje się natomiast zasadę tzw. równej stopy życiowej, zgodnie z która , zakres usprawiedliwionych potrzeb dziecka powinien uwzględniać prawo dzieci do równej stopy życiowej z rodzicami, które oznacza, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakim żyją. Zatem sąd rozpatruje potrzeby dziecka m.in. przez   poziomu życia jego  oraz jego rodziców. Należy podkreślić w tym miejscu, iż w świetle kodeksu rodzinnego na skutek rozwodu,   dobro wspólnego małoletniego dziecka nie może  w żadnym wypadku ucierpieć, a przede wszystkim standard jego życia nie powinien się znacząco obniżyć i tak na przykład gdy dziecko dotychczas chodziło na zajęcia pozalekcyjne, zajęcia dodatkowe, zajęcia z tańca, karate czy też naukę jazdy konnej lub np. balet. Jak już wspominałam, dziecko ma prawo do życia na równej stopie co jego rodzice. W takim wypadku wysoka stopa życia ojca uzasadnia zasądzenie wysokich alimentów na poczet odpowiedniego poziomu życia dziecka, zrównywanego do poziomu ojca. 

Aby rozpocząć sprawę o alimenty na dziecko należy złożyć pozew do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, na rzecz którego mają zostać orzeczone alimenty.  Podobnie również w wypadku chęci podwyższenia już wcześniej orzeczonych alimentów należy także złożyć pozew o podwyższenie alimentów do właściwego sądu. Tutaj jednak poza wskazanymi kwestiami należy także wskazać istotną zmianę okoliczności, która przede wszytkim będzie warunkowała podwyższenie alimentów. 

Podczas postępowania rozwodowego Sąd rozwodowy nie tylko orzeka o rozwodzie współmałżonków, ale i również jest zobowiązany do uregulowania wszystkich kwestii związanych z małoletnimi dziećmi stron. 

W takim wypadku w wyroku rozwodowym obligatoryjnie Sąd orzeczenie co do władzy rodzicielskich, kwestii uregulowania kontaktów jak i również ustali wysokość alimentów obciążających rodzica u którego dzieci nie przebywają na co dzień.  Sprawa o rozwód nie ogranicza się zatem do orzeczenia rozwodu, ale przedmiotem postępowania jest ocena przez sąd, który z rodziców dalej lepszą gwarancje dla dobra dzieci w zakresie ich wychowania i tej właśnie osobie powierzy on bieżącą pieczę. Ponadto wobec drugiego rodzica Sąd także w sentencji wyroku wskaże jego formę i gwarancję kontaktów z małoletnimi dziećmi.  Tym samym w wyroku o rozwód Sąd ustali wysokość alimentów wobec tego z rodziców, który nie sprawuje bieżącej opieki nad dziećmi. W tym zakresie zgodnie z art. 135 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego Sąd wskazując wysokość renty alimentacyjnej będzie kierował się przede wszystkim uzasadnionymi kosztami utrzymania dzieci oraz możliwościami zarobkowymi zobowiązanego. 

Co natomiast w wypadku gdy małoletnie dziećmi nie przebywają na stale na ternie Polski, a wiec w wypadku gdy dotyczy to rozwodu osób przebywających za granicą. Jak wynika z treści art. 7 ust. 1 Rozporządzenia Rady (UE) 2019/1111 z dnia 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę. Zgodnie z powyższym, w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej (ogół praw i obowiązków, które zostały przyznane osobie fizycznej lub prawnej orzeczeniem, z mocy prawa lub poprzez prawnie wiążące porozumienie, dotyczących osoby lub majątku dziecka, w tym pieczę na dzieckiem oraz prawo do osobistej styczności z dzieckiem) jurysdykcję mają sądy państwa członkowskiego, w którym w chwili wniesienia pozwu lub wniosku dziecko ma zwykły pobyt.  W takim wypadku Sąd może orzec rozwód rodziców nawet przebywających poza ternem Polski, ale wówczas odrzuci cały pozew w zakresie dotyczącym małoletnich dzieci. 

Sprawę rozwód do polskiego Sądu m  w następujących przede wszystkim  przypadkach:

• oboje małżonkowie ostatnio zamieszkiwali w Polsce i  co najmniej jedno z nich dalej mieszka

• Obojem małżonkowie są obywatelami Polski, nawet jeżeli żaden z nich nie posiada miejsca pobytu w Polsce. 

• osoba występująca z pozwem o rozwód od co najmniej od roku  przed skierowaniem sprawy do sądu mieszka na terenie Polski - nie musi być wówczas obywatel Polski

•  powód   jest natomiast obywatelem polskim i minimum od sześciu miesięcy bezpośrednio przed skierowaniem sprawy do sądu mieszka w Polsce lub

Co natomiast w wypadku gdy żaden z małżonków nie zamieszkuje już na ternie Polski. Jaki zatem będzie właściwy sąd miejscowo. , W takim wypadku to Sąd Najwyższy na podstawie postanowienia określi właściwy Sąd Okręgowy w Polsce, który rozpozna waszą sprawę rozwodową. We wniosku do Sadu Najwyższego należy jednak wykazać  przyczyny uzasadniające oznaczenie sądu. Często można powołać się na wspólne zamieszkiwanie w danym mieście do uzasadnia ekonomię procesową, ilość świadków. Co równie istotne obecnie przy użyciu przepisów w zakresie Covid-19 istnieje możliwość przesłuchania stron na drodze pisemnej lub przy użyciu wideokonferencji, co znacznie ułatwia przeprowadzenie rozwodu osób zamieszkujących na poza granicami kraju. Ważne jest w takim wypadku aby skorzystać z pomocy adwokata rozwodowego, który w sposób skuteczny i szybki przeprowadzić postępowanie rozwodowe. A więc wskazana zmiana w zakresie korona wirusa wprowadziła korzystną możliwość przeprowadzenia tzw. rozpraw online, która polega na tym, iż strony  mogą łączyć się podczas rozprawy sądowej przez specjalne programy sądowe, za pośrednictwem kamery.  Oczywiście Sąd może, co jest nawet wręcz zasadą zobowiązać strony do osobistego stawiennictwa i wówczas powód jak i pozwany będą zmuszeni do osobistego stawiennictwa w sądzie. 

Sprawy z zakresu władzy rodzicielskiej należą do właściwości sądów rejonowych – wydziałów rodzinnych i nieletnich tj. właściwych ze względu na miejsce zamieszkania dziecka. W takim też wypadku należy wskazać, iż w sprawach gdy nie dotyczy to rozwodu, ale kwestii związanych z dziećmi to właściwy będzie tylko i wyłącznie sąd właściwy dla miejsca zamieszkania dzieci. Nie jest tutaj ważne ani miejsce zamieszkania ojca ani też matki. Tym samym Sądy Państwa Unii Europejskiej orzekające na mocy art. 2 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 2201/2003 w sprawach pozwów rozwodowych, o separację lub unieważnienie małżeństwa są właściwe we wszystkich sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej wobec wspólnego dziecka małżonków, jeżeli dziecko ma miejsce zwykłego pobytu w tym Państwie Członkowskim. 

Konfudując sprawa rozwód w Polsce osób mieszkających za granicą wcale nie musi być skomplikowany. Wymaga jednak zazwyczaj zaangażowania doświadczonego adwokata od spraw rozwodowych, który skutecznie będzie nas reprezentował, co nie tylko pozwoli nam na uzyskanie skutecznego i korzystnego wyroku, ale i też zaoszczędzi czasu. Jeśli jesteście Państwo zainteresowani sprawą o rozwód  nasz prawnik rozwodowy udzieli Ci porady, dzięki której odzyskasz spokój w tym trudnym dla Ciebie momencie.  Zachęcamy zatem do kontaktu z adwokatem z Opola oraz kontaktem z naszą kancelarią prawniczą w Opolu. 

Władza rodzicielska to zbiór uprawnień, obowiązków i odpowiedzialności, które przysługują rodzicom wobec ich nieletnich dzieci. Jest to prawo do podejmowania decyzji dotyczących wychowania, opieki, zdrowia, edukacji i rozwoju dziecka. W Polsce władza rodzicielska jest uregulowana w Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym.

Główne aspekty władzy rodzicielskiej obejmują:

Prawo do podejmowania decyzji w sprawach ważnych dla dziecka: Rodzice mają prawo podejmować decyzje dotyczące wychowania, zdrowia, edukacji i innych istotnych aspektów związanych z dzieckiem.

Obowiązek dbania o dobro dziecka: Rodzice są zobowiązani do troski o dobro dziecka i podejmowania działań mających na celu jego dobrobyt i rozwój.

Obowiązek utrzymania dziecka: Rodzice są odpowiedzialni za zapewnienie dziecku odpowiednich warunków bytowych, żywienia, ubioru i innych potrzeb materialnych.

Prawo do reprezentowania dziecka: Rodzice reprezentują dziecko w kontaktach z instytucjami publicznymi, szkołą, placówkami medycznymi i innymi.

Prawo do wychowywania dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami: Rodzice mają prawo kształtować wychowanie dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami, o ile nie naruszają one jego praw i interesów. Władza rodzicielska jest zwykle wspólna dla obojga rodziców, chyba że sąd orzeknie inaczej w przypadku np. rozwodu, separacji lub gdy jeden z rodziców jest niezdolny do wykonywania swoich obowiązków wobec dziecka. W przypadku braku porozumienia między rodzicami, sąd może podjąć decyzję dotyczącą władzy rodzicielskiej, biorąc pod uwagę najlepsze interesy dziecka.

Jakie są podstawy do ograniczenia władzy rodzicielskiej? 

Ograniczenie władzy rodzicielskiej może nastąpić w określonych sytuacjach, gdy sąd uzna, że rodzic nie spełnia swoich obowiązków wobec dziecka lub zachodzi konieczność ochrony interesów dziecka. Istnieje kilka sytuacji, w których władza rodzicielska może zostać ograniczona lub całkowicie pozbawiona:

Decyzja sądowa: Sąd może podjąć decyzję o ograniczeniu władzy rodzicielskiej na wniosek jednego z rodziców, kuratora dziecka lub innych zainteresowanych stron. Przykładowe sytuacje, w których sąd może ograniczyć władzę rodzicielską, to np. nadużywanie alkoholu lub narkotyków przez rodzica, przemoc wobec dziecka, zaniedbywanie jego potrzeb, niewywiązanie się z obowiązków alimentacyjnych czy też narażanie dziecka na niebezpieczeństwo.

Zgoda rodzica: Rodzic może dobrowolnie zgodzić się na ograniczenie swojej władzy rodzicielskiej w formie porozumienia z sądem. Jest to często stosowane rozwiązanie w przypadku rozwodów lub separacji, gdy rodzice uzgadniają warunki opieki nad dzieckiem.

Decyzja administracyjna: W niektórych przypadkach organy administracji opieki społecznej mogą również podjąć decyzję o ograniczeniu lub pozbawieniu władzy rodzicielskiej, jeśli uzna się, że rodzic nie spełnia swoich obowiązków wobec dziecka.

Ograniczenie władzy rodzicielskiej jest zawsze podejmowane w trosce o dobro dziecka i jest ostatecznością, gdy inne środki nie są skuteczne w zapewnieniu odpowiedniej opieki i ochrony dla dziecka. W takich sytuacjach sąd może również wyznaczyć kuratora dla dziecka lub przejąć pełnię władzy rodzicielskiej.

Procedura ograniczenia władzy rodzicielskiej w Polsce obejmuje kilka kroków, które zazwyczaj są prowadzone przez sąd rodzinny i nieletnich. Oto ogólny przebieg tej procedury:

Wniosek o ograniczenie władzy rodzicielskiej: Wniosek o ograniczenie władzy rodzicielskiej może być złożony przez jednego z rodziców, opiekuna prawnego dziecka, kuratora, organ opieki społecznej lub prokuratora. Wniosek może być również złożony przez samego nieletniego, jeśli jest to możliwe.

Rozpoczęcie postępowania: Sąd rodzinny i nieletnich rozpoczyna postępowanie w sprawie ograniczenia władzy rodzicielskiej na podstawie złożonego wniosku. Sąd może również podjąć taką inicjatywę na własny wniosek w przypadku, gdy dowiaduje się o sytuacji, która uzasadnia ograniczenie władzy rodzicielskiej.

Przesłuchanie stron i dowodów: W trakcie postępowania sąd przesłuchuje strony - czyli rodziców lub opiekunów prawnego dziecka - oraz zbiera dowody dotyczące okoliczności sprawy. Do dowodów mogą należeć zeznania świadków, opinie biegłych, dokumenty medyczne czy raporty kuratora. Badanie sytuacji dziecka: Sąd może zlecić kuratorowi dziecka badanie jego sytuacji, warunków wychowania oraz relacji z rodzicami. Kurator może przeprowadzić rozmowy z dzieckiem oraz obserwacje jego zachowania.

Mediacja: W niektórych przypadkach sąd może skierować strony na mediację rodzinna, która ma na celu osiągnięcie porozumienia między rodzicami w sprawie władzy rodzicielskiej. Wydanie decyzji sądowej: Na podstawie zebranych dowodów i przeprowadzonego postępowania sąd wydaje decyzję w sprawie ograniczenia władzy rodzicielskiej. Decyzja może polegać na ograniczeniu władzy jednego lub obojga rodziców, na przyznaniu wyłącznej władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców lub na całkowitym pozbawieniu władzy rodzicielskiej.

Możliwość odwołania: Strony mają prawo do złożenia odwołania od decyzji sądu do sądu wyższej instancji, jeśli uważają, że decyzja jest nieprawidłowa. Odwołanie powinno być złożone w określonym terminie i zgodnie z procedurami odwoławczymi. Warto zaznaczyć, że procedura ograniczenia władzy rodzicielskiej ma na celu zabezpieczenie najlepszego interesu dziecka i jest prowadzona w taki sposób, aby uwzględnić potrzeby i dobro dziecka.

Co jednak istotne, nawet  w wypadku pozbawienia władzy rodzicielskiej istnieje prawna możliwość jej przywrócenia. procedura przywrócenia władzy rodzicielskiej w Polsce może być złożona i zależy od okoliczności danej sprawy. Głównym celem takiej procedury jest zapewnienie dobra dziecka i ocena zdolności rodziców do właściwego wykonywania ich obowiązków. Oto ogólny przebieg procedury przywrócenia władzy rodzicielskiej:

Zgłoszenie wniosku: Osoba pozbawiona władzy rodzicielskiej może zgłosić wniosek o jej przywrócenie do sądu rodzinnego. Wniosek taki może być również zgłoszony przez innych członków rodziny, kuratora dziecka lub organy opieki społecznej.

Rozpoczęcie postępowania: Sąd rozpocznie postępowanie w sprawie przywrócenia władzy rodzicielskiej na podstawie złożonego wniosku. Zazwyczaj przeprowadza się dochodzenie mające na celu zbieranie informacji na temat aktualnej sytuacji rodziny oraz zdolności rodziców do opieki nad dzieckiem.

Badanie zdolności rodziców: Sąd może zlecić przeprowadzenie badań psychologicznych, pedagogicznych lub innych badań mających na celu ocenę zdolności rodziców do właściwego wykonywania obowiązków władzy rodzicielskiej.

Rozprawa sądowa: Po zebraniu niezbędnych informacji i przeprowadzeniu badań, sąd zwołuje rozprawę, na której strony przedstawiają swoje argumenty i dowody. Rodzice, którzy ubiegają się o przywrócenie władzy rodzicielskiej, mają okazję wykazać, że są gotowi i zdolni do właściwego sprawowania opieki nad dzieckiem.

Decyzja sądu: Sąd podejmuje decyzję w sprawie przywrócenia władzy rodzicielskiej, biorąc pod uwagę najlepsze interesy dziecka. W przypadku pozytywnej decyzji, rodzice zostają przywróceni do pełni swoich praw rodzicielskich, co oznacza, że mogą podejmować decyzje dotyczące wychowania, opieki, zdrowia i edukacji dziecka. Warto zaznaczyć, że procedura przywrócenia władzy rodzicielskiej może być skomplikowana i wymagać pomocy prawnej. Osoby zainteresowane takim postępowaniem mogą skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w sprawach rodzinnych, aby uzyskać fachową pomoc i wsparcie.

W sprawach dotyczących ograniczenia władzy rodzicielskiej warto zasięgnąć pomocy prawnej doświadczonego adwokata od spraw rodzinnych.